het schooltje
Begin 20e eeuw was het leven op een plattelandsschool eenvoudig en traditioneel. Kinderen gingen vaak te voet of fiets, onderwijs was gericht op discipline en basiskennis. Het schooltje in het Boerenbondsmuseum laat bezoekers deze tijd herbeleven.
In het begin van de 20e eeuw was het schoolse leven op een plattelandsschooltje een combinatie van eenvoud, traditie en hard werken. Kinderen gingen vaak te voet of met de fiets naar school, soms over lange afstanden, door weer en wind. De schoolgebouwen waren meestal klein en eenvoudig, vaak bestaande uit slechts één of twee lokalen, waarin alle klassen werden ondergebracht.
Het onderwijs in Nederland in die tijd was sterk gericht op discipline, gehoorzaamheid en basiskennis. Kinderen leerden lezen, schrijven, rekenen en enkele basisvakken zoals geschiedenis en aardrijkskunde. De lesmethoden waren vaak traditioneel en gebaseerd op het stampen van feiten en regels. Onderwijzers hadden een autoritaire rol in de klas en straffen waren niet ongewoon voor ondeugend gedrag.
In het Boerenbondsmuseum wordt een levendige herinnering aan deze tijd bewaard door middel van strenge maar rechtvaardige onderwijzeressen die nog regelmatig les geven aan bezoekers. In het klaslokaal uit die periode kunnen bezoekers ervaren hoe het was om in een traditionele plattelandsschool te zitten en hoe de sfeer van die tijd was.
Ontdek meer van het museum
Het schooltje in het Boerenbondsmuseum
Het schoolgebouwtje in het Boerenbondsmuseum is bijna één op één nagebouwd van het schooltje, dat tot in de 60-er jaren in Milheeze stond. De officiële bouwtekeningen waren nog aanwezig en waren een welkome aanwijzing en van grote betekenis voor de precieze herbouw. Het schoolgebouwtje heeft hoge ramen en altijd aan de linkerkant van de kinderen. Daardoor valt het licht precies goed op het schrift of de lei bij het schrijven.
