Wevershuisje
De textielarbeiders in Gemert leefden over het algemeen in eenvoudige, vaak kleine huizen. Deze huizen waren functioneel, gericht op het ondersteunen van de productieve activiteiten van de wevers.
Het Weven van textiel en thuiswevers
Gemert is vanaf de middeleeuwen eeuwenlang een echt weversdorp geweest. Vandaag de dag is er nog maar een textielfabriek over, maar rond 1900 waren in Gemert meer dan 200 thuiswevers actief om met en voor hun gezin de kost te verdienen. Deze ambachtslieden werkten vanuit hun eigen huizen, waarbij ze eenvoudige weefgetouwen gebruikten om textiel te produceren.
Naarmate de tijd vorderde, begon de industriële revolutie invloed uit te oefenen op de textielproductie, wat leidde tot de oprichting van de eerste textielfabrieken in Gemert. Deze fabrieken boden efficiëntere productiemethoden, maar de thuiswevers bleven een belangrijke rol spelen in de lokale economie.
In het Wevershuisje is een weefkamer ingericht met rode en blauwe plavuizen. Het handweefgetouw dat hier is te zien is een kopie van een eeuwenoud Gemerts weefgetouw, nu in bezit van heemkundekring Gemert. Het weefgetouw was vaak eigendom van de wever zelf, hoewel arme wevers er een konden huren (á vijftig cent tot een gulden per jaar (!)). Het geweven goed werd op de markt verkocht of geruild bij een plaatselijke textielfabriek tegen bonnen. Deze bonnen hadden een bepaalde geldwaarde en konden besteed worden in sommige winkels.
Ontdek meer van het museum
Weven. De kunst van het hoogambacht
Weven wordt beschouwd als een hoogambacht vanwege de vaardigheid en precisie die nodig zijn om kwaliteitstextiel te produceren. De kennis van materialen, patronen en technieken vereiste uitgebreide training en vaardigheid, wat het ambacht tot een gerespecteerde bezigheid maakte. In het Boerenbondsmuseum zijn nog wevers actief die regelmatig demonstraties tonen van dit ambacht.
